Büyük bir bölümünü ormanların kapladığı Türkiye’de son beş yılda 115 milyon metreküplük odunluk ağaç kesildi. 2021 orman yangınlarında ise 150 binden fazla hektar orman alanını kaybetti. Günümüzde artan tüketim çılgınlığı ile yok edilen orman sayısı ülkemizde kontrolsüzce artmakta. Peki gelecekte susuzluk ile karşı karşıya kalacak ülkemiz için ormanlar küresel dengenin sağlanmasında büyük rol oynarken ormanlarımızı nasıl koruyabiliriz? İşte tam da bu soruna karşılılık çözümü Japonlar 14. Yüzyılda bulmuş.

Japoncada ‘ Sürdürülebilir ormancılık’ anlamına gelen Daisugi adını verdikleri teknikleri ile Japonya 800 seneden beri ağaç kesmeden odun elde ediyor. Ağacın meyvesi ağaç mantığı ile ilerleyen bu teknikte Japonlar önce sedir ağaçları dikiyor ve daha sonra bu ağaçları belirli geometrik biçimlerde buduyorlar. Zamanla bu ağaçlar meyve yerine dikey ince formda ağaç veriyorlar. Büyüyen bu ağaçlar kesilerek odun eldesinde kullanılırken ana ağaç yerinde kalıyor. Böylece odun eldesi için ormanlardan feragat edilmemiş oluyor.  

Bu teknikte sedir ağacının tercih edilmesinin belli başlı birkaç sebebi var. Japonya’nın nüfusunun fazla, ormanlık alanların az olmasından kaynaklı uzun ömürlü ve mimari açıdan en uygun olan ağacın hangisi olduğu eski Japonlar tarafından araştırılmış ve sonucunda bu kriterlere uyan ağacın Japon Sediri olduğu ortaya çıkmıştır. Bu ağaç tek seferde dikilmekte ve dalları bir meyve gibi kesilip kereste haline getirilmektedir. Bu nedenle Sedir ağaçları bu teknik için vazgeçilemezdir. Ana ağaç olan sedirin yıllar boyunca budanıp, aşılanması sonucu meyve verir gibi beklenmesi sabır gerektiren bir süreç oluşu bu ağaçların ise tek dezavantajıdır.